السلام علیک یا امیر عالمین یا حسین

بسم الله الرحمن الرحیم

 

بنام حضرت عشق

سلام.از همه عزیزانی که به بنده حقیر لطف داشتن و تنهام نزاشتن متشکر

از بابت نبودم از همگی عزیزان و سروران عذر میخوام

این متن رو از طرف یکی که عزیزترینمه مینویسم چون دلش خیلی کربلایی

از همه عزیزانی که این متن رو میخونن درخواست دارم براش دعا کنین اربابش کربلاشو بده.

دوستان متن دلنوشته خودمه اگه مشکلی بود به بزرگواری خودتون ببخشید.

یاحسین ما و کربلا باشه...

آخ کربلا...خیلی ثواب داشت به این مرده جان دهی

شاید نخواستی حرمت را نشان دهی

 

شاید دلت نخواسته که دعوتم کنی

راضی نبوده ای که مرا راحتم کنی

 

زوارتو به گریه و لبخند میروند

درپیش چشم من همه دارند میروند

 

سهم من از حرم گره کور میشود

مال بقیه خرج سفر جور میشود

 

سهم من از حرف فقط این عکس گنبد است

سهم بقیه دیدن صحنین و مرقد است

 

شاید نشد که قلب مرا هم تکان دهی

شاید نخواستی حرمت را نشان دهی

 

ای رحمت وسیع به من رحم کن حسین...

با داغ کربلات نزن،رحم کن حسین...

 

از جمع عاشقان شما دور بوده ام

حرفت درست وصله ناجور بوده ام

 

حرفت درست نوکر خوبی که نیستم

اما برای غربت تو میگریستم

اقاجانم...

در مجلس عزای تو گریه نریختم؟؟

اشک عزا برای رقیه نریختم؟؟

اباعبدالله...

از داغ شیرخواره دلم زیر و رو نشد؟؟

با یاد گاهواره دلم زیر و رو نشد؟؟

 

خیرت قبول اینکه به این برده نان دهی

شاید نخواستی حرمت رانشان دهی

آقا جانم باشه حرمت رو بهم نشون نمیدی باشه قبول

ولی نزار از در خونه تو جای دیگه ای برم.نکنه بگی برو نکنه دستمو ول کنی.ارباب درست ما بد،اما اقا بخدا مادرتو دوست داریم شش ماهتو دوس داریم اقا بخار مادر کربلا بده

عیبی ندارد اشک گدایت چکیده است...

عیبی ندارد از تو به نوکر رسیده است...

سفر عشق رو آغاز میکنم...از طرف تو مینویسم.بخون و تصور کن...

رسیدی به کربلا

الان دقیقا وسط بین الحرمین واستادی

یه طرفت حرم حسینه و یه طرفت حرم عباس

دلت نا ارومه حس عجیبی داری

اول کدوم حرم...حسین؟؟؟؟    عباس؟؟؟؟

موندی کجا بری؟دلت سر دوراهی گیر کرده...

تو به ارزوت رسیدی کربلا پیش روته

رسیدیم به کربلا خیره شو      به گنبد به گلدسته ها خیره شو

وای عجب حسی

سر دوراهی موندی کجا بری؟؟؟ اول به کی سلام بدی؟؟؟

اما مگه پسر ام البنین میزاره تو قبل ازینکه بری پیش حسینش بری سمتش؟؟؟؟

ادب عباسه

باید اول بری سمت شش گوشه اربابت

قدم بر میداری به سمت حرم

تپش قلب گرفتی باورت نمیشه رسیدی به حرم

رسیدی به حرمی که شبانه روز با رویاش میخوابیدی

رسیدی به قطعه ای از بهشت

رسیدی به حسین...

رو به روی در واستادی

سر در حرم نوشته حسین و منی و انا من حسین

رسیدیم به کرب و بلا خیره شو

به گند به گلدسته ها خیره شو

اگه قطره اشکی چکید از چشات

به بارون این قطره ها خیره شو

خیره شو..ببین از شب بیقراری چی یادت میاد

خیره شو...ببین از غم و گریه زاری چی یادت میاد

خیره شو...ببین از حرم از خماری چی یادت میاد

ای حرم...میبینی جلوی تو زانو زدم

ای حرم...خبر داری که چند دفعه رو زدم

ای حرم...چقد پای تو دست به پهلو زدم

دستت رو به احترام روی سینت میزاری

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین وعلی اصحاب الحسین

وارد حرم میشی باورت نمیشه رو به روی ضریح خوشکلش واستادی اره شش گوشه است....

 

دیگه طاقت نداری ضریحش رو در آغوش میکشی دستات بین پنجره های ضریح قفل میشه دوست داری زار زار گریه کنی عقدتو خالی کنی

عقده ای که چندین ساله تو گلوت مونده

ولی نمیتونی اینا حرم حسینه نمیتونی گریه کنی

اخ روز عاشورا وقتی اربابت برا اخرین دفعه برا وداع اومد سمت خیمگاه زینبش بی قرار بود اروم نداشت

حسین دست کشید رو سینه زینبش...خواهرم آروم باش صبر کن...

میگن حسین همین کارو با تو میکنه میگه زوار من اروم باش الان وقته گریه نیست

اروم میشی.دستات از پنجره های ضریح جدا نمیشه نمیتونی دل بکنی این همون ضریحیه که سال هاست ارزوی دیدنشو داری.

ساعتها نشستی دعا خوندی...خوشبحالت بلاخره رویات به واقعیت پیوست...

حالا باید بلند شی عباس منتظرته...باید بری سمت حرمش

اروم بلند میشی دلت نمیاد از حرم حسین بری بیرون  نمیتونی دل بکنی

ولی میری از در که میای بیرون سرتو که بالا میگیری رو به روت حرم عباسه علمداره

قدم برمیداری سمت حرمش...دیگه بی قراری...اشکات دونه دونه میریزه...به به حرمشو باش

اروم اروم قدم برمیداری.جانم پشت سرت حرم حسین رو به روت حرم عباس

قدم برندار از قدم خیره شو

به ایون صاحب علم خیره شود

نگو کفترا در طواف چین..

به اون پرچم رو حرم خیره شو

خیره شو...بین از کبوتر هوایی چی یادت میاد خیره شو...

ببین از دل کربلایی چی یادت میاد خیره شو...

ببین از روزای جدایی چی یادت میاد خیره شو...

 

میرسی به حرم عباس سلام میدی

السلام علیک یا ابوالفضل العباس

جانم

حالا روضه ها رو میفهمی

حالا میفهمی

قتلگاه

رسیدیم رفیق قتلگاه خیره شو...

با چشم دلت غرق آه خیره شو

اگر که تحمل نداری فقط

به سیل عظیم سپاه خیره شو

علقمه

نگو بسمه خیره شو...

به اینجا میگن علقمه خیره شو...

یادش اومد از خیمه ها

بیا این طرف تر سوی خیمگاه

به این شور و این همهمه خیره شو...

عباس

عمود اهنین

دستای قلم شدش

گلوی اصغر

تن اربا اربای اکبر

خیره شو...ببین از این شور و غوغا چی یادت میاد خیره شو...

ببین از تن اربا اربا چی یادت میاد خیره شو...

ذجه های زینب

گوش پاره ی رقیه

خیره شو...ببین قبل آل امیه چی یادت میاد خیره شو..

میفهمی خودت از رقیه چی یادت میاد خیره شو...

اخ کربلا

حالا میفهمی عباس

رسید کنار نهر علقمه.دستاشو زد زیر اب بالا اورد تا اب بخوره.یادش اومد...

از لبای حسین

یادش اومد از لبای خشک اصغر

یادش اومد از بچه ها

اب رو اب ریخت

مشک و پر اب کرد

راه افتاد که...

اخ علمدار سپاهم ای برادر

بیا برگرد خیمه ای علمدارم        منو تنها نگذار ای وفا دارم

اب به خیمه نرسید فدای سرت فدای سرت

و این بود بود کربلا و کربلایی شدنت

مبارکت باشه...

التماس دعا

یازهرا

 

 

 

این المضطر الذی یجاب اذا دعا

بسم الله الرحمن الرحیم

آن سوی فاصله ها...

آقایم!

دلم هر لحظه برای ورود تو لحظه شماری می کند و حنجره ام تو را فریاد میزند،تو که تجلی عشقی.

قنوتم را طولانی می کنم تا تو نیمه شبی برای آن دعا کنی.کوچه های غریب بی کسی را آب و جارو می کنم تا تو صبحی زود از آن عبور کنی.

هر روز چراغ دلم را با«جامعه کبیره»روشن می کنم و سفره افطارم را با«آل یاسین»و«عهد»تزیین می کنم،برای ظهور تو هر روز پای درد«کمیل»مینشینم.نمی دانم آخرین ایستگاه«توسل»چه هیجانی دارد که مرا با خود تا آن سوی فاصله ها می برد و صبح آدینه چه صفایی دارد،که صبح آسمانش پر از«ندبه»است.

مولایم!

بی تو دفتر دلمان پر است از مشق های انتظار و من با دلم می خواهم آن روز که می آیی زیباترین مدال آیثار را تقدیم تو کنم.

بر شوره زار معصیتم گریه می کنید***جانم فدای دیده بارانی شما

پرونده ام برای شما درد سر شده***وضع بدم دلیل پریشانی شما

ای وای من قلب شما را شکسته ام***آقا چه شد تبسم رحمانی شما؟

ای یوسف مدینه مرا هم حلال کن***عفو و گذشت سنت رحمانی شما

آیا حقیقت است که اصلا شبیه نیست***رفتار ما به رسم مسلمانی شما؟

عشاق شهر یکسره تعریف می کنند***از لحن و صوت مکی قرآنی شما

نشدیده یاد روضه گودال کرده ام***دل می برد تلاوت روحانی شما

این اشک و روضه حال مرا خوب کرده است***ردخور نداشت نسخه درمانی شما

یا فارس الحجاز برایم دعا کنید***در مانده این عاشق ایرانی شما

**********************

طالب خون خدا/متی ترانا ونراک

یابن المصباح الهدا/متی ترانا و نراک

صبح جمعه ناله ام /این معز اولیاءست

می زنم تورا صدا/متی ترانا و نراک

کی شود با تو سر قبر حسین خون گریم در عزایش/متی ترانا و نراک

کی شود با تو روانه شوم سوی کربلا/متی ترانا و نراک

 یازهرا

التماس دعا

به امامت رسیدن ارباب

بسم الله الرحمن الرحیم

من را نمی شناخت کسی اینجا، گم نامم و به نام تو می نازم

شادم که مثل عده معدودی،شعری برای نام نمی سازم

 

شعرم برای توست شعاری نیست،کشتی برای موج سواری نیست

باور مکن که دل به زمین دادم،وقتی تویی بهانه پروازم

 

هر جا که نام نامی تو آنجاست،قلبم بهانه غزلی دارد

این سوز ریشه ای ازلی دارد،پس با غم عزیز تو دمسازم

  

شعرم اگر چه هیچ نمی ارزد،سوزانده است نام و نشانم را

می سوزم و به هیزم ابیاتم،بیتی به عشق شعله می اندازم

  

یا صاحب الزمان و زمین موعود،دانای هرکه آمد و هر چه بود

گم نامم و تویی تو،که می دانی،تنها به نام سبز تو می نازم

به امامت رسیدن ارباب مبارک

آقای من بر من بتاب

بسم الله الرحمن الرحیم

ابتدا سلام.از این که خیلی دیر آپم میشم از همه شما سروران خودم معذرت می خوام آخه چند وقته اینترنتم به کلی با مشکل مواجه شده برا همین نمی تونم زود به زود آپ شم

آقای من بر من بتاب

شب که می شود  دلم هوایت را می کند

امشب سری به آسمان دنیا زدم

نگاهم که به ماه  زیبا افتاد،به ناگاه به یادت افتادم که چقدر جای صورت آسمانی ات بر سینه آبی آسمان خالی است.

به ماه گفتم:هر چقدر هم که زیبا باشی،باز هم سهمت از دنیا همین یک تکه آسمان است و بس.اما من خورشیدی دارم که اگر روزی بَنای تابیدن کند،تو را شرمنده می کند.

خورشیدی دارم که سهمش تمام هستی و ما سواست؛هر چه را که بخواهد در نگین انگشتری اش دارد،در گوشه نگاهش،به وجودش برپاست و به اشاره اش روزگار می گردد.

دل تنگت شدم،می خواستم با نگاه به آسمان سلامی عاشقانه بر محضرت روانه کنم تا بدانی از روی زمین،این گوشه دنیا بی نهایت دوست دارم...

خاطر آسوده کن آقاجان!

قلب من تا روز آمدنت فقط برای تو می تپد.

مولای من!من نشانی از تو ندارم،اما نشانی ام را برای تو می نویسم.

در عصر روزهای انتظار به حوالی بی کسی قدم بگذار،خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو،کلبه غریبی ام را پیداکن،کنار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب آرزوهای رنگی ام.در کلبه را باز کن به سراغ بغض خیس پنجره برو،حریر غمش را کنار بزن،مرا خواهی دید با بغض کویری که غرق عصاره«انتظار»است.

مهدی جان!به جز دست های پر قدرت تو راهی نیست که قلب پر از فراموشی من از نام پر حیات تو آکنده شود و می دانم،می دانم مهربانی تورا آن قدرت هست که قلبم را چنان وسعتی بخشید که از محبت تو سیراب شود.

آقای من کرم کن . بر من بتاب...

یازهرا

التماس دعای مخصوص

بخوان اذن دخول را به شهر بهشت رسیده ای

بسم الله الرحمن الرحیم

اذن دخول بخوان!به شهر بهشت رسیده ای

گنبد طلایی رنگ حرمت از دور،دل را هوایی می کند،هرچه به سمت آستان یار قدم بر می داری،مثل کبوتران صحن و سرای  حرم،پر و بال می گیری تا آسمان ها.

نگاهت خیره به گنبد و گلدسته هایی است که نوای عاشقی از قنوتشان سرشار است،دیگر صبر و قرار نداری.دلت هوای پرواز می کند،چشمها بهانه باریدن می گیرند،زبان زمزمه نیایش پیدا می کند و دستهایت تشنه قنوت دعا می شوند.ضربان قلبت تندتر می شود،آری کسی تورا فرا می خواند...

ادامه نوشته

آقا خودشون اون شب فرمودند

بسم الله الرحمن الرحیم

اول سلام.دوم این که خیلی معذرت میخوام که خیلی دیر آپ شدم و عید سعید فطر مبارک

سوم مطلب دریاب:

آقا خودشون اون شب فرمودند

سپاهیان مهدی(عج)که در سال 1365از شهرهای غرب کشور عازممنطقه شدند،گردانی را به نام گردان مستقل کوثر تشکیل داده و به منطقه عملیاتی والفجر9اعزام شدند.قبل از اعزام به منطقه در گردان نبی اکرم(ص)کامیاران چند روزی  بچه های گردان کوثر در حال سازماندهی بودند یک شب امام جماعت گردان حجت الاسلام رضا علی صمدی موضوعی را بین نماز مغرب و عشاء و با صدای گریان و لرزان ایراد کرد که تمام اعضای گردان را متحول کرد.

موضوع از این قرار بود که حاج آقا صمدی پشت تریبون رفته و گفت:بچه ها،رفقا،رزمندگان آیا می دانید دیشب«یوسف زهرا» مهمون همه مون بوده و ما بی خبر بودیم،که همه بچه ها با چشمان متعجب و مضطرب منتظر بقیه داستان بودند که ایشان ادامه دادند دیشب عزیزی از بسیجیان شهر گیلان غرب،آقا را در عالم رویا در این حسینیه دیدند و آقا به ایشان جملاتی را فرمودند.... که پس از آن بچه ها برادر بسیجی را غرق در بوسه قرار دادند.تا آخر شب داستانی بود و صفایی بود و حال و احوالی داشتیم، خلاصه بحث به اینجا ختم شد که اگر شب های قبل نصف بچه های گردان نماز شب می خواندند،از آن شب به بعد به خاطر قدوم مبارک حضرت آقا بقیة الله(عج)همه گردان نماز شب را جزء وظایف خودشون می دونستند چون مکانی که آقا به آنجا تشریف آورده و تبرک نموده حیف است که با خواب و بطالت گذرانده شود خلاصه این که تا زمانی که در آن پادگان و حسینیه بودیم آنجا مثل مسجد جمکران شده بود و هر وقت آیا یوسف هون رزمنده شرفیلب شده رو می دیدند ازش سوالاتی می پرسیدند که دقیقا آقا رو کجای حسینیه دیده و یا آقا چی فرمودند و یا چه نصایحی رو فرمایش کردند که آقا یوسف هم با اون حالت خوب و با صفا و با گریه مطالبی رو به بچه ها می گفتند.بالاخره آقا یوسف در عملیات والفجر9 در ارتفاعات ماماخولان به درجه رفیع شهادت نائل شد.آقا یوسف در حال شهادت به یکی از بچه ها گفته بود که آقا خودشون اون شب فرمودند که آقا یوسف خدا قبولت کرده.

روحش شاد و نامش جاودان باد.!

روحانی جانباز مصیب بیانوندی

نتیجه:

اگه شبی بلند  شدی و نماز شب خوندی و گریه کردی بدون که امام زمان اومده دیدنت خوش به حالتون

التماس دعا

یازهرا  

 

ماه مهمانی خدا

بسم الله الرحمن الرحیم

رسم است مهمان که از راه می رسد به استقبالش می رویم

بسته به این که از کجا آمده باشد تا فرودگاه،سرکوچه،جلوی

مجتمع یا دست کم در آپارتمان از او استقبال می کنیم.

ساک و کتش را از دستش می گیریم.او را به اتاق پذیرایی

راهنمایی می کنیم و در گرمای تابستان با شربتی گوارا از

 او پذیرایی می کنیم.

نشان دادن روی خوش مهم ترین رکنی است که با آن 

مهمانمان را می نوازیم و این همه را از رهنود های الهی

آموخته ایم.او فرمود کسی که به من ایمان دارد مهمانش

را احترام کند.

این روزها خسته از بار گناه در حالی که نفس طاعتم به

 شماره افتاده خودم را به کریم رسانده ام؛رمضان الکریم.

صاحب خانه به استقبالم آمده است.کوله گناهم را می گیرد

و با شربت گوارای مغفرتش پذیرایی ام می کند.

اینجا مهمان خود اویم.مهمان مهربان ترین.در مقابل هر

نفس پاداش تسبیح عنایتم می کند و خوابم را پاداش می دهد.

کافی است وارد مهمانی شویم.صاحب خانه منتظر ما است.

به مهمانی خدا خوش آمدید.    

یا زهرا

التماس دعا

نیمه شعبان روز ولادت ارباب اربابان یوسف زهرا

بسم الله الرحمن الرحیم

تمام عمرم را نذر آمدنت کرده ام...

آدینه است  و دل مان از بی تابی گویی می خواهد بیرون بزند

برود تا جایی که او باشد

آرام سازد خستگی های مان را

امید دهد ما را که غبار گرفته تن مان

و زنگار دل مان را باز گیرد و جلا دهد نگاهمان را

او که هنوز در ره آمدن است و من بر سر کوچه آمدنش پلاکی زده ام

کوچه انتظار....

و بر دیواره های کوچه انتظار نوشته ام با گلاب و یاس

اینجا کوچه انتظار است

مواظب قدم هایتان باشید

نگاه تان را از نو بشویید

طهارت دهید زبانتان را

ودعا کنید مسافر را

تا بلکه انتظار به سر آید همه ما را

که اشکمان خشکید

و دیگر چشمانمان سویی ندارد

آقای باران!تمام عمرم را نذر آمدنت کرده ام

و مرا بشارت می دهن به آمدنت

ای کاش!در این جشن که برای تولد تو میگیریم بیایی و جشن ما رو به جشن واقعی تبدیل کنی

ای کاش!عیدی ما  در این عید آمدنت تو باشد

ای کاش!بیایی و قلب ها رو جلا دهی

آقا بیا دیگر دل منتظر تو از نیامدنت خون شده،درسته آقا از یک طرف برا آمدنت دعا می کنیم و از طرف دیگر برای نیامدنت گناه می کنیم،اما تو بیا و دست ما رو بگیر و از این لجن زار گناه بیرون بکش

آقا!باز دوباره اومدیم تا با گرفتن این جشن با تو بیعت کنیم اومدیم عهد ببندیم تا باز دوباره منتظر تو بمانیم،منتظری که اگه تو نیای حیرون می مونه

پس بیا آقا،به خاطر ما نه  به خاطر مادرت زهرا بیا که دلش خون شده از نیامدنت

 

   آقا بیا به خاطر باران ظهور کن       ما را از این هوای نفس سراسیمه دور کن

  وقتی برای بدرقه عشق می روی            از کوچه های خسته ماهم عبور کن

   افسرده از هجوم هوس های عالمبم              آقا دل شکسته ما را صبور کن

       آقا بیا به حرمت مفهوم انتظار                          اشعار ساده ما را مرور کن

 کی میرسد روزی که تو از راه می رسی   این باغ های شب زده را غرق نور کن

یاصاحب الزمان قدمت خیر، العجل               یعنی که ای تمام عدالت ظهور کن

یازهرا

التماس دعا

 

تهاجم فرهنگی

بسم الله الرحمن الرحیم

تهاجم فرهنگی جنگی نامحسوس

دشمنان انقلاب اسلامی در جنگ تمام عیاری که از سه دهه پیش علیه انقلاب اسلامی و مردم ایران آغاز کردند،بیشترین تلاش خود را بر تهدیدات نرم معطوف کردند که جنگی آرام،مستمر و بدون سر و صداست.

تعبیر رهبر انقلاب از اقدامات فرهنگی دشمن به اقدام و عمل بمب های شیمیایی،نشان از هوشمندی فوق العاده معظم له و رصد تیزبینانه ی فعالیت های آرام و در عین حال عمیق فرهنگی دشمن در سال 68دارد:

"در حال حاضر،یک جبهه بندی عظیم فرهنگی که با سیاست و صنعت و پول و انواع و اقسام پشتوانه ها همراه است،مثل سیلی راه افتاده تا با ما بجنگد.جنگ هم جنگ نظامی نیست بسیج عمومی هم در آنجا هیچ تاثیری ندارد.آثارش هم بگونه ای است که تا به خود بیاییم،گرفتار شده ایم.مثل یک بمب شیمیایی نامحسوس و بدون صدا عمل می کند فرض کنید در محوطه ای یک بمب شیمیایی بیفتد که احدی نفهمد که این بمب در آنجا افتاده؛ولی پس از 48ساعت ببینند صورت ها و دستهای همه تاول زده است"(7/9/68)

فرهنگ بالا ترین سلطه

کشورهای بیگانه برای اینکه به راحتی و با هزینه کم بتوانند بر آب و خاک و سرنوشت یک ملتی تسلط پیدا کنند،سعی می کنند از طریق تغییر و تحول در مولفه های فرهنگی آن کشور مبادرت به سلطه نمایند.از جمله این مولفه ها:باورها،عادات،اعتقادات، رسوم،زبان،خط و دیگر اشکال فرهنگ است که معمولا دشمنبا تغییر آنان و تسلط برآن،سلطه گری خود را نهادینه می کند.

رهبر انقلاب اسلامی اشاره خوبی به این موضوع دارند:

«این نکته را من عرض می کنم که سلطه ی واقعی قدرت ها،سلطه ی فرهنگی است.یعنی اگر ملتی بتواند فرهنگ و باورها و اعتقادات  و رسوم و آداب و عادت خود را،ودر مرحله بالاتر،زبان و خط خویش را در ملت دیگری نفوذ بدهد،بر آن ملت مسلط است،کاری که در دوره ای از این دوسیت سال گذشته،فرانسوی ها با کشور های دیگر کردند و در یک دوره انگلیسی ها کردند، و در این اواخر آمریکایی ها انجام دادند؛یعنی زبان و خط  و فرهنگ و روشهای زندگی خودشان را به هر کشوری که توانستند، صادر کردند.اگر کشوری از لحاظ اقتصادی هم مستقل باشد و وابسته قدرتها نباشد،اما چنانچه قدرتهای بیگانه بتوانند فرهنگ خودشان را در این کشور نفوذ بدهند،بر آن مسلطند»(10/1/69)

تسلط فرهنگی از تسلط اقتصادی و از تسلط سیاسی هم خطرناک تر است،چرا؟چون وقتی یک ملت بر ملت دیگر تسلطفرهنگی پیدا کرد،هویت ملتی که زیر سلطه است،از بین می رود.اگر یک ملت را از تاریخش،از گذشته اش، از فرهنگش،از شخصیتش، از مفاخر علمی و دینی و سیاسی و فرهنگی اش جدا کردند و از یادش بردند،زبانش را از او گرفتند،الفبایش را از او گرفتند، کتابش را از او گرفتند،سابقه فرهنگی اش را از او گرفتند،این ملت آماده خوهد بود که هر چه بر سر او خواهند،بیاورند.این ملت دیگر جان پیدا نمی کند مگر این که شخصیتهای برجسته ای در آن ظهور کنند.این بلا را بر سر بسیاری از کشورها آورده اند(24/8/79)

یکی از پورفسور های اسرائیلی در مورد جنگ با ایران نقل می کند:

با ایران نمی شود حمله نظامی کرد ملت ایران دو بال دارند که تا هر زمانی این دوبال را داشته باشد قدرت زیادی دارد این دو بال عبارت اند از:1-گذشته سرخ و اعتقاد به امام حسین و کربلا و عاشورا 2-اعتقاد به آینده ای سبز و حکومت جهانی حضرت مهدی.اگر این دو بال را از جوانان و ملت ایران بگیرید ایران شکست می خورد و در غیر این صورت ایران همیشه پیروز است

((پس بیاییم نگذاریم که این دو بال را با تهاجم فکری و فرهنگی از ما بگیرند))

یازهرا

التماس دعا

 

مهر و ماه

مهر و ماه

ورود این جوان رشید،رسول خدا را خوشنود کرد،دیدن علی بن ابیطالب،همیشه برای حضرت رسول الله دوست داشتنی بود،این بار به شکا بارزتری چهره اش از شادمانی برافروخت و به علی(ع)خوش آمد گفت و به او لبخند زد و گفت:ای اوالحسن!برای چه کاری آمده ای؟

علی بن ابیطالب مقصود خود را در هاله ای از حرمت و شرمندگی،با کلماتی کوتاه  احترام آمیز با رسول خدا در میان نهاد. رسول خدا که این جوان را به خوبی و کرامت می شناخت و راز آفرینش او را می دانست به او گفت:ای علی!می دانی که پیش از تو کسان بسیاری از فاطمه خواستگاری کرده اند ام ا من و او نپذیرفته ایم اکنون بگذار ببینم او چه می گوید؟

رسول خدا برخاست و به اتاق دیگر رفت و با آهنگی که خوشنودی و پذیرش از آن شنیده می شد موضوع را با دخترش فاطمه زهرا به مشورت نهاد:

دخترم!علی را می شناسی پیوند او را با من می دانی،از فضیلت و سبقت او در اسلام آگاهی،اکنون در پاسخ خواستگاری او چه می گویی؟

ادامه اش رو در ادامه مطلب بخونید>>

 

 

ادامه نوشته